26.08.2017
Bugün sabah erken saate ablamla birlikte Nişantaşına gittik. İlkokulumun önünden geçerken duygulandım daha 1. sınıf halimi hatırlarken şimdi üniversite için başka şehire gidiceğim gerçekği gerçekten çok karışık bir durum ya :) Aslında ablam için gitmiştik alışverişe ama ablam bana kıyamadığı için tüm eksiklerimi aldı. Onun hakkını nasıl öderim gerçekten bilemiyorum ya . İyiki var. İyiki benim ablam. Bugün emreyle konuşurken bir garip geldi bana o kadar yakın konuşuyoruz ki iki samimi arkadaş gibi ama zaten emreyle biz hiçbir zaman kopmamıştık en ufak bir şey bizi birbirimize bağlayabiliyordu. Ama onla konuşmak gerçekten beni sevindiriyor. Enginle ilgili çektiğim aşk acısını bile dinledi ya daha napsın gerçekten ya :) İyiki var inşallah sağ salim gelir Atarsa 200...